سایه بانی دارم
که سه رنگ است و به آن می بالم
سبز چون فصل قناری و دل هر عاشق
سرخ چون غیرت مردان نجیب
و سفیدی که تبارش نور است
از پلیدی دور است
کمترین قیمت نامش جان است
پرچم ایران است.
با امر رهبرم که ز رحمان مؤید است
دیگر به جنس خارجیان رو نمی کنیم
ما حامیان کار و تلاشی مضاعفیم
با تنبلی و سست شدن خو نمی کنیم
وطن تنها میراثی است که
هرگز نمی توان آن را خرج کرد،
هدیه داد و یا فروخت.
اگر سر به سر تن به کشتن دهیماز آن به که کشور به دشمن دهیم
وطنم، تنم چه باشد که بگویم تنی توکه تو جانی و سراپا همه جان روشنی تو
چو ایران نباشد تن من مبادبدین بوم و بر زنده یک تن مباد